Bielkowo jest to stara wieś owalnica, położona blisko zachodniego brzegu jeziora Miedwie, przy drodze Kobylanka – Kołbacz. Na wyciągnięcie ręki znajduje się również, położone mniej więcej w połowie drogi do Miedwia – niewielkie Jezioro Racze i nieco dalej jeziora: Żelewko, Płonno i Zaborsko. Pierwsze wzmianki o Bielkowie pochodzą z 1183 roku, jako wsi klasztornej należącej do zakonu cystersów z Kołbacza, a po jego rozwiązaniu, od roku 1537 włączonej do domeny książęcej.
W latach 1941 – 1945 w pobliżu Bielkowa mieścił się niemiecki obóz Gemeinschaftslager Belkow, w którym przebywali jeńcy wojeni (głównie Rosjanie, Francuzi i Polacy) oraz pracownicy przymusowi (głównie Polacy). Pod koniec 1944 roku do obozu trafiła ludność cywilna z Warszawy po klęsce Powstania Warszawskiego. Jeńcy i pracownicy przymusowi byli niewolniczo wykorzystywani przy budowie doświadczalnej wytwórni morskich i lotniczych torped nad jeziorem Miedwie oraz przy montażu torped. Niemcy opuścili Bielkowo w lutym 1945 roku.
We wsi znajduje się cenny zabytek, kamienno – ceglany kościół z XV w. pw. św. Anny. Osadnicy, którzy przybyli tu po wojnie z Sąsiadowic w okolicach Lwowa przywieźli ze sobą obraz Anny Samotrzeć, który zamontowali w tutejszej świątyni. W latach 60. został on powiększony przez szczecińskiego artystę. W późniejszych czasach przywieziono tu ziemię z Sąsiadowic i cegłę z tamtejszego kościoła. Dzięki temu społeczność Bielkowa mogła się lepiej oswoić ze swoją nową Małą Ojczyzną. Obecny neogotycki kształt świątyni został nadany w XIX wieku podczas odbudowy po pożarze. Znajdujący się w centrum wrzecionowatego nawsia kościół został wzniesiony w formie prostokątnej sali z kwadratową wieżą przy elewacji zachodniej. Wieżę zwieńczono latarnią i cebulastym hełmem, a otynkowane elewacje podzielono ostrołukowymi oknami. Teren dawnego cmentarza przykościelnego otoczony jest kamiennym murem z dwoma ostrołukowymi bramami. Oprócz kościoła, warto zwiedzić tu również jego otoczenie oraz zwrócić uwagę na okazałe XIX – wieczne budynki mieszkalne.
Na terenie kościoła i przykościelnym cmentarzu rosną skarby przyrody
z nagonasiennych:
- cyprysik Lawsona,
- cyprysik Lawsona odmiana Alumii,
- cyprysik Lawsona odmiana Ellwoodii,
- cyprysik nutkajski odmiana zwisająca,
- żywotnik zachodni;
z okrytonasiennych:
- bukszpan wieczniezielony,
- leszczyna turecka (przy ulicy wsi),
- lipa szerokolistna – np. drzewa, których pnie osiągnęły obw. 290 i 198 cm,
- lipa drobnolistna – np. drzewa, których pnie osiągnęły obw. 343 (z cienkimi pędami bluszczu), 336, 331, 300, 294, 262 (z cienkimi pędami bluszczu) i 241 cm,
- wiąz szypułkowy – np. drzewo o obw. pnia 145 cm,
- robinia biała – np. drzewo z pniem o obw. 212 cm (z cienkimi pędami kwitnącego i owocującego bluszczu),
- klon pospolity,
- bluszcz pospolity – na ziemi, na murze okalającym teren, na drzewach; są kwitnące i owocujące okazy np. z pędem o obw. 44 cm przy ziemi (na lipie drobnolistnej o obw. pnia 343 cm z cienkimi pędami bluszczu),
- bluszcz z pędem o obw. 35 cm (na robinii białej),
- bez czarny,
- śnieguliczka biała,
- barwinek pospolity,
- jesion wyniosły,
- lilak pospolity,
- ligustr pospolity.
Obecni tu po wojnie Krajanie spod Lwowa przywieźli ze sobą tradycje i zwyczaje. Z biegiem lat, gdy ludność zaczęła się w naturalny sposób mieszać, związki kresowe nieco osłabły, chociaż wiele rzeczy przetrwało, jak chociażby oryginalne przepisy potraw, którymi mogą się pochwalić miejscowe gospodynie.Kapusta z grochem i gołąbki z ziemniaków – przyrządzone po sąsiadowicku, czy jak kto woli po bielkowsku – nie mają sobie równych.
W akacjowym zagajniku, przy zakręcie drogi prowadzącej do Kobylanki, zachował się pamiątkowy głaz z wyrytymi na nim wizerunkiem żelaznego krzyża i datami: 1813, 1913, 1888, 1908 oraz literami KVB. Przykładowo rok 1908 to data powstania KVB – Kriegervolksbetrieb – niemieckiego związku bojowników, którego członkami byli mieszkańcy Bielkowa do 1945 roku.